Τα βολικά παραμύθια για το Κυπριακό

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

21 Απριλίου 2024,  Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Τα βολικά παραμύθια έχουν πέραση αλλά και ημερομηνία λήξης. Και αφήνουν συνήθως πίσω τους ερείπια. Αυτό συμβαίνει και με το Κυπριακό.

Αναπτύχθηκε από καιρό το γνωστό αφήγημα των «χαμένων ευκαιριών», σύμφωνα με το οποίο μας προσφέρθηκαν κατά καιρούς λύσεις τις οποίες «κλωτσήσαμε» με αποτέλεσμα να έχουμε καταλήξει στο σημερινό αδιέξοδο. Πατέρας του αφηγήματος αυτού είναι ο Ευάγγελος Αβέρωφ, υπουργός Εξωτερικών  του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, που αν δεν υπογράφονταν, θα ήταν, κατ΄αυτόν, μια ακόμη  «χαμένη ευκαιρία». Οι νεοφιλελεύθεροι του 21ου αιώνα, με έρεισμα τον Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, συνεχίζουν να αναπαράγουν την ίδια μυθολογία για να δικαιολογήσουν τις δικές τους αναθεωρητικές αντιλήψεις για την πορεία του Κυπριακού. Δεν θα αναφερθώ στο μακρινό κάπως παρελθόν, δεν έχω τη δυνατότητα σε ένα άρθρο. Θα σταθώ στα σύγχρονα, στο  σχέδιο Ανάν και τον Κραν Μοντανά.

Γιατί θα γυρίσει μπούμερανγκ μια μαζική επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν

 ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ 

Η Τεχεράνη είχε εξαρχής αποσαφηνίσει πως η επίθεση της ήταν αντίποινα για την ισραηλινή επίθεση εναντίον του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό και πως δεν προτίθεται να δώσει συνέχεια, εκτός κι αν δεχθεί νέα επίθεση. Στην ίδια γραμμή και οι Αμερικανοί, οι οποίοι έχουν τους δικούς τους λόγους να μην επιθυμούν κλιμάκωση και γενίκευση της σύγκρουσης.

Γι’ αυτό και πιέζουν το εβραϊκό κράτος να μην απαντήσει, δεδομένου ότι η ιρανική επίθεση κατά 99% αναχαιτίστηκε. Για την ακρίβεια, σχεδιάστηκε έτσι, ώστε να μην προκαλέσει απώλειες και κατ’ αυτόν τον τρόπο να μην προκύψει γενίκευση. Στο Ισραήλ, όμως, η κυρίαρχη πτέρυγα στο πολιτικό σύστημα (και σε μεγάλο βαθμό και στην κοινωνία) θεωρεί ότι σήμερα έχει την ευκαιρία να πλήξει μαζικά το Ιράν, κάτι που επιδιώκει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια.

Η Αθήνα απέναντι στην Κύπρο

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

14 Απριλίου 2024    Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Με αφορμή την πρόσφατη, σύντομη αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κύπρο, στη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας-ΝΔ, που άνοιξε μια παρένθεση όπως είπε, απευθυνόμενος  στον παρόντα Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,  επανήλθε ξανά το θέμα των σχέσεων Αθήνας- Λευκωσίας. Ένα πονεμένο θέμα που καλύπτει έντονα την μεταπολεμική ελληνική εξωτερική πολιτική από τότε που ανακινήθηκε το Κυπριακό στη δεκαετία του 1950. Για να μη αναφερθούμε και στην προπολεμική περίοδο, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος καταδίκαζε την εξέγερση του 1931, αυτός ο επαναστάτης του Θερίσου. Μια πολιτική απέναντι στην Κύπρο που μόνο πικρία άφησε, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα της χούντας που οδήγησε στην καταστροφή.

Ασφαλώς θα ήταν λάθος να θεωρηθεί η Αθήνα ως η μόνη υπεύθυνη  για τις δύσκολες σχέσεις των δύο πλευρών. Έχει και η Λευκωσία τις ευθύνες της. Από τη στιγμή όμως που η Αθήνα διεκδικούσε τον ρόλο του εθνικού κέντρου, ασφαλώς και οι ευθύνες της είναι κατά πολύ μεγαλύτερες.

Οι Αμερικανοί ετοιμάζουν τον διάδοχο του Ερντογάν

 

 

 

 

 

 

 

Στη φωτογραφία ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ με τη γυναίκα του-κόρη του Ερντογάν- και την κόρη του

 

 Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ: Μια «αγιογραφία» για τον γαμπρό (διάδοχο;) του Ερντογάν Σε ένα εκτενές αφιέρωμα, η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal παρουσιάζει «τον μηχανικό πίσω από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2» ως πιθανό διάδοχο του πεθερού του 

 - Το ασυνήθιστα εκθειαστικό δημοσίευμα μοιάζει να μας προετοιμάζει για αυτά που θα βρούμε μπροστά μας Το δημοσίευμα-«αγιογραφία» σε μια από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εφημερίδες, την Wall Street Journal (WSJ), για τον γαμπρό του Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, έχει για την Ελλάδα πολλαπλό ενδιαφέρον. 

Η Ελλάδα που μας πληγώνει

 

 

 

 

 

 Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

"Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" 

Γιώργος Σεφέρης

Έχω κάνει κατά καιρούς κατάχρηση αυτού του στίχου του Σεφέρη. Αλλά τον προτιμώ απέναντι στις κραυγές απελπισίας δυο μεταπολεμικών πρωθυπουργών, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που το 1963, μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη, αναφώνησε το γνωστό εκείνο, «μα ποιος κυβερνά επιτέλους αυτό τον τόπο» και του Κώστα Σημίτη, «αυτή είναι η Ελλάδα», μετά το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» τον Σεπτέμβριο του 2000, με 81 νεκρούς. Ο Σεφέρης ήταν ποιητής και πονούσε τον τόπο του. Οι άλλοι όμως ήταν πολιτικοί και είχαν εκλεγεί από τον λαό να κυβερνήσουν χρηστά τον τόπο, κάτι που δεν έκαναν ή δεν κατάφεραν.

Oι πολιτικοί εκλέγονται για να αντιμετωπίζουν τις παθογένειες όχι για να διαπιστώνουν την ύπαρξη τους, όταν δεν τις προκαλούν οι ίδιοι με τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Δεν είναι ούτε κοινωνιολόγοι, ούτε πολιτικοί αναλυτές. Ούτε ασφαλώς για να κρύβονται, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, πίσω από το προνόμιο της βουλευτικής ασυλίας, κάτι που σπάνια συναντούμε σε άλλες χώρες.

Η ατιμωρρησία των ελίτ

Τάσος Παππάς Αντιγράφω από τη στήλη «ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ» στις Νησίδες της «Εφημερίδας των Συντακτών» (30-3-2024) του φίλου Νίκου Ξυδάκη. Μεταφέρει τη γνώμη πολύπειρου νομικού: «Κάθε υπογραφή που μπαίνει για τα Τέμπη είναι αντίσταση στην αυτοδικία, διότι κάθε ενέργεια αυτής της εξουσίας είναι παρακίνηση για αυτοδικία». Εχει δίκιο ο νομικός και σωστά κάνει ο Ξυδάκης που παραθέτει την άποψή του. Ετσι είναι. Οποιος διαβάζει κάτω από τις γραμμές των μετρήσεων της κοινής γνώμης, όποιος ψάχνει πίσω από τα προφανή και απ’ αυτά που βολεύουν τις κυρίαρχες δυνάμεις, όποιος συζητά με ανθρώπους έξω από τον στενό κύκλο των γνωριμιών του, διαπιστώνει ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα, τους θεσμούς, έχουν ισχυρές αμφιβολίες για την αμεροληψία της Δικαιοσύνης και είναι σίγουροι ότι στη χώρα τούτη οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ είναι στο απυρόβλητο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις και όταν δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, γιατί οι θεωρίες περί σκευωρίας και συνωμοσίας δεν πείθουν ούτε εκείνους που τις διακινούν. Οι πολιτικές ελίτ έχουν θεσπίσει ειδικές διατάξεις στο Σύνταγμα και στους νόμους για να προστατευθούν, οι οικονομικές ελίτ με τη δύναμη του χρήματος έχουν καταφέρει να βρίσκονται εκτός ελέγχου. Και εδώ υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις όταν σπάνε οι συμφωνίες, κλονίζονται οι συμμαχίες, καταρρέουν τα οχυρωματικά έργα και ρίχνονται στην πυρά τα πιο εξωνημένα τμήματα του οικονομικού κατεστημένου για να παραμυθιαστεί το πλήθος. Ωστόσο ο πυρήνας του συστήματος δεν απειλείται. Οι αδύναμοι ξέρουν πολύ καλά ότι δεν θα έχουν καμία τύχη αν βρεθούν στα δικαστήρια απέναντι στους ισχυρούς είτε της πολιτικής είτε της οικονομίας. Στρατιές δικηγόρων δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν (πανάκριβοι οι πιο μπασμένοι στα κόλπα), πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης δεν θα αποκτήσουν για να πουν τη δική τους εκδοχή και η μόνη τους ελπίδα είναι να πέσουν πάνω σε μερακλήδες εισαγγελείς και δικαστές που θα τολμήσουν να πάνε κόντρα στο ρεύμα, να συγκρουστούν με το καθεστώς και να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν όταν ξεκινούσαν. Τα παχιά λόγια των εξουσιών ότι θα πέσει άπλετο φως στις σκοτεινές υποθέσεις, ότι θα πάει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο, ότι τίποτα δεν θα σκεπαστεί, ότι θα πληρώσουν οι υπεύθυνοι όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, δεν τα πιστεύει πια κανείς. Δύσοσμες ιστορίες χρονίζουν. Σκάνδαλα που βγάζουν μάτι δεν εξιχνιάζονται. Οι παρασπονδίες κρατικών αξιωματούχων καλύπτονται. Η αρχειοθέτηση φακέλων και η απαλλαγή είτε λόγω έλλειψης στοιχείων (πώς να βρεθούν αφού οι υποθέσεις κλείνουν άρον άρον) είτε λόγω παραγραφής είναι ο συνήθης κανόνας. Η ηγεσία της Δικαιοσύνης ορίζεται από την κυβέρνηση κι ας μας λένε από την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι πρέπει να αλλάξει το μοντέλο. Ολα τα κόμματα εξουσίας διακηρύττουν ότι σέβονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και κάνουν τα πάντα για να τη χειραγωγήσουν με τη βοήθεια πρόθυμων λειτουργών της. Για το ναυάγιο στην Πύλο με τους εκατοντάδες νεκρούς ακόμη περιμένουμε. Το σκάνδαλο της Novartis έχει φωταγωγηθεί στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα εκκωφαντική σιωπή. Εχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από το σκάνδαλο των υποκλοπών και μέχρι τώρα τίποτα. Για το έγκλημα των Τεμπών εδραιώνεται η αντίληψη ότι επιχειρείται συγκάλυψη. Σε τέτοιες συνθήκες σκόπιμης καθυστέρησης και ύποπτης διαχείρισης δεν είναι φυσιολογικό να κερδίζει έδαφος η άποψη ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όλα γίνονται στραβά; Ποια μπορεί να είναι η αντίδραση; Οι περισσότεροι θα χαλιναγωγήσουν την απελπισία τους και θα πάψουν να ασχολούνται με την πολιτική. Ορισμένοι θα διοχετεύσουν την οργή τους σε ακραίες πολιτικές συσσωματώσεις που τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Θα βρεθούν όμως και κάποιοι που θα μπουν στον πειρασμό να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και να βεβηλώσουν αυτό που «κατά τας επισήμους γραφάς» θεωρείται αβεβήλωτο. Το κινούν αίτιο της βίαιης ανυπακοής είναι η οδύνη.

Ξεκάθαρη η θέση του ΚΚΕ κατά της Διζωνικής Δικοινοτικης Ομοσπονδίας-ΔΔΟ όπως την εξέφρασε ο Γενικός του Γραμματέας Δημήτρης Κουτσούμπας

 

Ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στον «Φ»: Ο «επώδυνος συμβιβασμός» εξελίσσεται σε διχοτομική λύση

Κώστας Βενιζέλος

31 Μαρτίου 2024     Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

«Ο “επώδυνος συμβιβασμός”, που οδήγησε στη θέση για τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία διαχρονικά ήταν κυρίως θέση της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκοκυπριακού “κράτους” και έφτασε να θεωρείται θέσφατο και ‘’θέση αρχής’’, εξελίσσεται, στην ουσία, σε διχοτομική λύση, σε δύο συνιστώντα κράτη. Να γιατί την απορρίψαμε!» Αυτό αναφέρει σε συνέντευξή του στο «Φιλελεύθερο» ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στην Κύπρο.

Γκρίζο διεθνές πεδίο, γκρίζες ζώνες και στη δική μας πολιτική ζωή

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

31 Μαρτίου 2024    Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Κάθε μέρα που περνά ψάχνουμε κάτι το θετικό στο διεθνή ορίζοντα αλλά και στο δικό μας και μάς πλακώνει απογοήτευση γιατί το τοπίο γίνεται περισσότερο γκρίζο από την προηγούμενη μέρα.

Είχαμε έτσι την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα που επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία και έκανε ακόμη πιο εύφλεκτο το διεθνές περιβάλλον. Την ίδια ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί σε νέες καθημερινές ανθρωποθυσίες και αφήνει πίσω του καμένη γη. Και έχουμε και την γενοκτονία στη Γάζα με την υποκριτική αντιμετώπιση της από τους Αμερικανούς, τη Δύση γενικότερα αλλά και τον ίδιο τον αραβικό κόσμο.

Προβλήματα δημοκρατίας στον κόσμο και σ’ εμάς

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

24 Μαρτίου 2024 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Σ’ ένα κόσμο όπου επικρατεί μια γενικευμένη αστάθεια και οι σχέσεις των κρατών και των άλλων δρώντων του διεθνούς συστήματος είναι χαώδεις, ανακύπτει στις συζητήσεις και το θέμα της δημοκρατίας και των κινδύνων που διατρέχει στις μέρες μας. Η δημοκρατία βεβαίως είναι μια συνεχής κατάκτηση. Τόσο η πολιτική δημοκρατία όσο και η κοινωνική της διάσταση, καθότι χωρίς το κοινωνικό κράτος δεν υπάρχει δημοκρατία. Κάτω από τον μανδύα της πολιτικής δημοκρατίας ελλοχεύουν τα μεγάλα συμφέροντα και οι διάφορες ολιγαρχίες που ουσιαστικά την ακυρώνουν.

Κλονίζεται το δολάριο;

 

BLOOMBERG OPINION

Η πρωτοκαθεδρία του δολαρίου κλονίζεται

newsroom

25 Μαρτίου 2024  Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Απόδοση – Επιμέλεια: Γιώργος Δ. Παυλόπουλος

Ένα συννεφιασμένο φθινοπωρινό απόγευμα στην Ουάσιγκτον, μια μαύρη Chevrolet έφτανε σε ένα παλιό πέτρινο αρχοντικό στη Sixteenth Street. Οι στήλες του Λευκού Οίκου ήταν ορατές μόλις ένα τετράγωνο στα νότια. Ένας άνδρας με σκούρο κοστούμι και ακουστικό βγήκε από το μπροστινό κάθισμα και άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού, τοποθετώντας ένα μικρό σκαμπό στο έδαφος μπροστά της. Μια γυναίκα ύψους 1,60 μ. με κοντά άσπρα μαλλιά, με το κολάρο του δαμασκηνί σακακιού της σηκωμένο, βγήκε από το SUV και μπήκε γρήγορα στο ξενοδοχείο Hay-Adams, με έναν αξιωματικό της Secret Service στο κατόπι της.

Κάποτε κατοικία απογόνου ενός εκ των ιδρυτικών πατέρων του αμερικανικού έθνους, το κτίριο Beaux Arts, ηλικίας 136 ετών, έχει φιλοξενήσει μέλη της κοινότητας των γραμμάτων όπως ο Mark Twain και πολιτικούς κολοσσούς όπως ο Henry Kissinger. Το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου 2021 φιλοξενούσε μια ιδιωτική συγκέντρωση για το καλωσόρισμα στη νέα υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Janet Yellen.

Οι εθνικοί μας μύθοι

 

«Το κρυφό σχολειό είναι το λαμπρότερο πετράδι των εθνικών μας μύθων»

Ανδρέας Μπελεγρής    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

 

Πτυχιούχος Κοινωνιολογίας του Παντείου, με μεταπτυχιακές σπουδές Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ο συγγραφέας είναι διδάκτορας Σύγχρονης Ιστορίας, με μεγάλο ενδιαφέρον για τις παρεξηγήσεις και τους μύθους στην ελληνική ιστορία, ορισμένους εκ των οποίων περιλαμβάνει το πρώτο του βιβλίο που είναι στα ευπώλητα, όσο ο ίδιος ετοιμάζει και τη συνέχεια. «Η περίοδος της Επανάστασης του ’21 “σηκώνει” περισσότερο τους μύθους, γιατί  προφανώς είναι η πιο σημαντική για την εθνική μας ιδιοπροσωπεία», επισημαίνει.

Η Δύση αντιμέτωπη με τις συνέπειες των επιλογών της στην Ουκρανία

 

ΣΤΑΥΡΟΣ  ΛΥΓΕΡΟΣ

Η Ιστορία διδάσκει πως συχνά η δυναμική μίας σύγκρουσης μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση, η οποία δεν ήταν στις αρχικές προθέσεις των δύο αντιπάλων. Στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν έχουμε ακόμα φτάσει εκεί, αλλά οι πιθανότητες να φτάσουμε δεν είναι διόλου αμελητέες. Δεδομένου ότι στον εν λόγω πόλεμο εμπλέκονται πυρηνικές δυνάμεις, η έννοια της κλιμάκωσης δυνητικά μπορεί να προσλάβει διαστάσεις πρωτοφανούς καταστροφής. Επιπλέον, η τρομοκρατική επίθεση στην Μόσχα, ενδέχεται να περιπλέξει περαιτέρω την κατάσταση.

Για όποιον δεν υπηρετεί προπαγανδιστικές σκοπιμότητες, είναι προφανές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν άρχισε με τη ρωσική εισβολή. Έχει αρχίσει το 2014 και για την ακρίβεια είχε προετοιμαστεί αρκετά χρόνια πριν. Μπορεί τα κατεστημένα δυτικά Μίντια –όπως το έχουν κάνει και στο παρελθόν με άλλους αντιπάλους της Δύσης– να δαιμονοποιούν εν χορώ τον Πούτιν, αλλά η γεωστρατηγική πραγματικότητα απέχει πολύ από τέτοιου είδους ρητορική, η οποία τελικώς απαξιώνει όσους καταφεύγουν σ’ αυτή.

 

Η Εκκλησία της Κύπρου παρανομεί και καταστρέφει το περιβάλλον

 

«Ιερή» παρανομία στην περιοχή του Κάβο Γκρέκο

Άγγελος Νικολάου

23 Μαρτίου 2024   Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Μεγάλης κλίμακας αυθαίρετες χωματουργικές επεμβάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν εκχέρσωση / αποψίλωση βλάστησης, εκσκαφές και επιχωματώσεις, καθώς και παράνομες κατασκευαστικές εργασίες, σε τεμάχιο γης εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας, με στόχο την ανέγερση μονής, χωρίς τις απαιτούμενες περιβαλλοντικές εγκρίσεις και πολεοδομικές / οικοδομικές άδειες, πραγματοποιούνται τις τελευταίες εβδομάδες στην περιοχή του Κάβο Γκρέκο.

Ο κόσμος σε τροχιά αστάθειας

 Ελλάδα και Κύπρος στην υπηρεσία των Αμερικανών 

 και των σχεδιασμών τους

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

17 Μαρτίου 2024,Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Λίγη αμφιβολία υπάρχει ότι ο κόσμος περνά μια περίοδο παρατεταμένης αστάθειας, τόσο που ο Γενικός Γραμμαέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες μίλησε για ένα κόσμο που απειλείται με χάος. Ακόμη και στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου υπήρχε μιας μορφής σταθερότητα στις σχέσεις των υπερδυνάμεων και μια σιωπηρή συμφωνία για κάποιες κόκκινες γραμμές που έπρεπε να σέβεται η κάθε πλευρά. Σήμερα όλα αυτά αποτελούν παρελθόν.

50 χρόνια Μεταπολίτευσης στην Ελλάδας, 50 χρόνια κατοχής της Κύπρου

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

10 Μαρτίου 2024, 9:00 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Στην Ελλάδα άρχισαν ήδη μιας μορφής εορτασμοί, συνέδρια και συζητήσεις για τα πενήντα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Στο πρόσφατο συνέδριο που οργάνωσε η εφημερίδα «Καθημερινή» και διάφοροι άλλοι οργανισμοί, με πολλαπλούς προσκεκλημένους, πολιτικούς, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους κ.α., έγινε μια προσπάθεια αποτίμησης της Μεταπολίτευσης, αλλά δυστυχώς ούτε ένα πάνελ δεν αφιερώθηκε για την Κύπρο, το πραξικόπημα, την εισβολή και την συνεχιζόμενη κατοχή.

Οι αγρότες, τα τρακτέρ και τα κανόνια

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

3 Μαρτίου 2024,   Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Τον τελευταίο καιρό η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την κινητοποίηση των αγροτών που διαδηλώνουν με τα τρακτέρ τους στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατέβαλε μια σημαντική προσπάθεια ενίσχυσης της αγροτικής της παραγωγής και αξιολόγησε  την γεωργία ως ένα από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας της. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν και η υιοθέτηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Χώρες όπως η Γαλλία, με μια σημαντική αγροτική παραγωγή, επέμεινε σε αυτή την πολιτική και την ενέταξε ως ένα πυλώνα του γαλλογερμανικού άξονα συνεννόησης. Αυτή η κοινή αγροτική πολιτική δεν φαίνεται πια να αποδίδει τα αποτελέσματα που είχε κάποτε. Οι λόγοι είναι πολλοί και δεν μπορούν ασφαλώς να παρουσιαστούν και να αναλυθούν στο πλαίσιο ενός άρθρου. Σημειώνουμε όμως επιγραμματικά κάποιους από αυτούς που οδηγούν σταδιακά σε υποχώρηση την ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική. 

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια μετά

 

«ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια μετά»: Τα ευρήματα της μεγάλης δημοσκόπησης της PULSE RC

Στο πλαίσιο του συνεδρίου, το οποίο συνδιοργανώνουν η Καθημερινή, το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics, παρουσιάστηκαν τα ευρήματα της δημοσκόπησης για τη Μεταπολίτευση που διενήργησε η PULSE RC

Οι έμποροι των όπλων

Ουκρανία: Ποιες ευρωπαϊκές βιομηχανίες όπλων κερδίζουν από τον πόλεμο

Οι παραγγελίες-μαμούθ από τους παραδοσιακούς παίκτες και οι start-ups που έχουν εκμεταλλευθεί τoν νέο τύπο πολέμου στο πεδίο και έχουν υπογράψει χρυσές συμφωνίες

Φωτ.: Shutterstock

 

 

Δημήτρης Μακκός

28.02.2024 • 20:45        Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μπορεί οι συρράξεις από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή να έχουν προκαλέσει ανασφάλεια σε σειρά κλάδων της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά για τις βιομηχανίες όπλων οι γεωπολιτικές εντάσεις των τελευταίων ετών έχουν φέρει κέρδη δισεκατομμυρίων. 

Το Κυπριακό στον αστερισμό της Μαρία Ανχέλα Ολγκίν Κουεγιάρ

Στέφανος Κωνσταντινίδης* 

25 Φεβρουαρίου 2024 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες εδέησε να ορίσει νέα απεσταλμένη στο Κυπριακό την κυρία Μαρία Ανχέλα Ολγκίν Κουεγιάρ, που έφτασε πριν μερικές μέρες στην Κύπρο, είχε συναντήσεις με «τους δύο ηγέτες» και αντιπροσώπους «της κοινωνίας των πολιτών», είδε, άκουσε και απήλθε εις το Λονδίνο όπου θα έχει, λέει, την έδρα της. Τώρα γιατί στο Λονδίνο; Ίσως για να μπορεί να συμβουλεύεται πιο εύκολα το Φόρεϊν Όφις. 

Ο προηγούμενος απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ μάς μιλούσε για την ευθυγράμμιση των άστρων που θα οδηγούσε σε λύση στο Κυπριακό. Η κυρία Ολγκίν Κουεγιάρ μάς μιλά για έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές χωρίς την οποία δεν μπορεί να οικοδομηθεί το μέλλον της Κύπρου. Η δήλωση αυτή θυμίζει την θεωρία που μας σέρβιραν κάποτε οι απόφοιτοι των αμερικανικών σεμιναρίων για το «ψυχολογικό» πρόβλημα που είχαν οι δύο κοινότητες και που έπρεπε να αντιμετωπιστεί για να φτάσουμε σε λύση. Πέφτουμε ξανά και ξανά στα ίδια στερεότυπα που αφήνουν στο απυρόβλητο την Τουρκία ως κατοχική δύναμη που παραβιάζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και συνεχίζει την στρατιωτικοποίηση της Κύπρου.

 Ήταν γνωστές οι ευνοϊκές απόψεις και τοποθετήσεις της νέας απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα για την Τουρκία, την πολιτική της οποίας είχε επαινέσει στο μεταναστευτικό και άλλα θέματα, και αναμενόμενη ήταν και η στάση της να μη θιγεί ο κατακτητής και να περιοριστεί στο δικοινοτικό μονοπάτι και στην αοριστία της έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις ηγεσίες των δύο κοινοτήτων. Αλλά η δική μας πλευρά δεν έλαβε υπόψη τις απόψεις αυτές της κυρίας Ολκίν Κουεγιάρ, ενώ η Τουρκία είχε μπλοκάρει προηγούμενη εισήγηση του Γκουτέρες για διορισμό απεσταλμένου που προερχόταν από την Αυστραλία, επειδή έκρινε ότι δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της. 

Αν όμως υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης αυτή αφορά την Τουρκία και όχι τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους που έρχονται σε καθημερινή επαφή, ενώ χιλιάδες Τουρκοκύπριοι εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές, κατέχουν διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταξιδεύουν παντού με αυτά, νοσηλεύονται στα νοσοκομεία των ελευθέρων περιοχών και εισπράττουν συντάξεις από την Κυπριακή Δημοκρατία.

 Όταν κανείς μιλά για έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές, φυσιολογικά καταλήγει και στα περιβόητα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης–ΜΟΕ, που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι την διαιώνιση της τουρκικής κατοχής. 

Οι περισσότεροι από τους απεσταλμένους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο αποδείχτηκε ότι ενδιαφέρονταν πρώτα για την προσωπική τους ανέλιξη και λιγότερο για την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό. Μερικοί μάλιστα φιλοδοξούσαν να καταλάβουν και την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και σε μία περίπτωση αυτό συνέβη. Λέγεται και ακούγεται ότι και η κυρία Ολγκίν Κουεγιάρ φιλοδοξεί να διαδεχτεί στα Ηνωμένα Έθνη τον κύριο Γκουτέρες και ότι πιθανόν να είναι μία από τις επιλογές των Αμερικανών. Με τις προϋποθέσεις αυτές θα ακολουθήσει την πεπατημένη ενός άγονου διαλόγου σε δικοινοτικό επίπεδο, με την κατοχή να συνεχίζεται χωρίς να παρενοχλείται η Άγκυρα. 

Ο ρόλος της αυτός διευκολύνεται από την αποστασιοποίηση της Αθήνας στο Κυπριακό, από την έλλειψη αποφασιστικότητας στη Λευκωσία και φυσικά από την υπόγεια στήριξη των Βρετανών και των Αμερικανών στις τουρκικές επιδιώξεις. Η στάση της Ολγκίν Κουεγιάρ διευκολύνεται επίσης από όσους σε Κύπρο και Ελλάδα επιρρίπτουν την ευθύνη για την μη εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό στους Ελληνοκυπρίους που αντιστέκονται στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και επιδιώκουν μια λύση που θα οδηγεί σε ένα κανονικό κράτος χωρίς τις εγγυήσεις της Τουρκίας και την παρουσία των στρατευμάτων της στην Κύπρο. Πρόσφατο παράδειγμα αυτής της στάσης η ομιλία του Κύπριου υπουργού της κυβέρνησης Μητσοτάκη Χρήστου Στυλιανίδη στην Βουλή των Ελλήνων.

 Υπ’αυτές τις συνθήκες τα άστρα θα συνεχίζουν να αρνούνται να ευθυγραμμιστούν… Και το αδιέξοδο στο Κυπριακό θα συνεχίζεται. Από τη στιγμή που η Αθήνα έχει αποστασιοποιηθεί, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από του να επιδιώξει η Λευκωσία την υιοθέτηση μιας πολιτικής που θα την απεγκλωβίζει από το σημερινό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε οδηγηθεί. Και φυσικά η πολιτική αυτή δεν μπορεί να είναι η αποδοχή των τουρκικών αξιώσεων για κυριαρχική ισότητα δύο κρατών που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην τουρκική επικυριαρχία. Εννοείται ότι η Λευκωσία έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει από την Αθήνα να αναλάβει τις ευθύνες της. Η Ελλάδα είναι μια από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και είναι η χούντα της Αθήνας που οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974 και υπακούοντας στα αμερικανικά κα ΝΑΤΟϊκά κελεύσματα, όχι μόνο άφησε ανυπεράσπιστη την Κύπρο, αλλά συγκατατέθηκε και στο διαμελισμό της που θα οδηγούσε τάχατες στη διπλή ένωση. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1 Σοβαρό το ολίσθημα του Χρήστου Στυλιανίδη στη Βουλή των Ελλήνων. Όχι, η μισή Κύπρος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή κύριε Στυλιανίδη, δεν είναι τουρκική! Από την εποχή που ήταν εκπρόσωπος τύπου του Πασχάλη Πασχαλίδη στις προεδρικές εκλογές του 1993, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ισχύει και γι΄αυτόν, όπως και για πολλούς άλλους, ο στίχος του Βάρναλη, «πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος». 

 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2 Το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για παραβιάσεις του κράτους δικαίου αλλά με τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς που διαθέτει και την διάλυση της αντιπολίτευσης, προσπάθησε να το περάσει στα ψιλά γράμματα. Και όμως καμιά άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης δεν καταδικάστηκε για κάτι τέτοιο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την καταδίκη την ψήφισαν και 6 βουλευτές του Λαϊκού κόμματος του οποίου είναι μέλος η Νέα Δημοκρατία αλλά και ολόκληρη η ομάδα των Γάλλων βουλευτών του κόμματος του Μακρόν. 

*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας, ποιητής. stephanos.constantinides@gmail.com ΕιδΗσεις σΗμερα:

Παράδοση στην Τουρκία προτείνουν κάποιοι

 

Ελληνικά «πούπουλα» για την Τουρκία

Κώστας Βενιζέλος

24 Φεβρουαρίου 2024   Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Εκτός και εντός- φευ- Κύπρου ακούγονται πολλές φορές αναφορές και τίθενται τα ερωτήματα: Γιατί η ελληνική πλευρά δεν δέχθηκε το ένα ή το άλλο; Γιατί απέρριψε το σχέδιο Ανάν ή «έφυγε» από το Κραν Μοντανά; Χωρίς να ενδιατρίψουν στο περιεχόμενο, ως προς το πρώτο και… παρασυρόμενοι από βολικά αφηγήματα, που προσφέρουν κάλυψη στην κατοχική δύναμη, επιχειρούν να διαμορφώσουν εντυπώσεις. Εντυπώσεις σε βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Δεν θα υψώσουμε λευκή σημαία,ούτε και θα πορευτούμε για τα Σούσα

 

Μας ζητούν και τα ρέστα για την πατάτα του Στυλιανίδη

Άριστος Μιχαηλίδης

23 Φεβρουαρίου 2024, 11:00 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Όσοι σχολίασαν αρνητικά την τεράστια πατάτα (μεγαλύτερη από της Ξυλοφάγου) που πέταξε ο Χρήστος Στυλιανίδης στη Βουλή των Ελλήνων, στολίστηκαν μια χαρά από τους κολαούζους του και άλλους φωστήρες της κυπριακής αλλοφροσύνης. Βαφτίστηκαν όλοι «οπαδοί της μη λύσης», «φτηνοί λαϊκιστές», «αδαείς», «υπερπατριώτες»…

Σημάδια διάλυσης του ουκρανικού στρατού, ξεμένει από άνδρες και όπλα

Τα νέα από την Ουκρανία

ΕΥΡΩΠΗ 21.02.24

efsyn.gr

 

Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν πιστεύουν ότι η Ουκρανία μπορεί να νικήσει τη Ρωσία και θεωρούν ότι πρέπει να σταλεί περισσότερη βοήθεια στο Κίεβο.

Ζοφερή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο ουκρανικός στρατός στο μέτωπο με τη Ρωσία, καθώς συμπληρώνονται δύο χρόνια από την εισβολή. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν απέναντί τους τον ισχυρό και καλά εξοπλισμένο ρωσικό στρατό, ενώ ταυτόχρονα ξεμένουν από όπλα και πυρομαχικά, αλλά και από άνδρες, καθώς πάρα πολλοί είτε έχουν σκοτωθεί, είτε τραυματιστεί.

Για μια Κύπρο ενιαία και δημοκρατική

 Η Πρωτοβουλία «Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου» επέδωσε επιστολή στην Κουεγιάρ

newsroom   Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

21 Φεβρουαρίου 2024

Eπιστολή προς την ειδική απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, κ. Ολγκίν Κουεγιάρ, επέδωσε χθες η Πρωτοβουλία «Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου».

Όπως αναφέρουν, αντιπροσωπεία παρέδωσε την επιστολή σε εκπρόσωπο του γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ενώ προηγήθηκε γραπτώς αίτημα για συνάντηση με την κ. Κουεγιάρ στο πλαίσιο των επαφών της με μέλη της κοινωνίας των πολιτών.

Σύμφωνα με ανακοίνωση, εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας ζήτησε από την κ. Κουεγιάρ τη διευθέτηση συνάντησης με την επιστροφή της στην Κύπρο στις αρχές Μαρτίου. Η επιστολή που παραδόθηκε στα Ηνωμένα Έθνη, μεταφέρει τη «σθεναρή στήριξη» της Πρωτοβουλίας στον τερματισμό της τουρκικής κατοχής και το όραμά της για ένα «ενιαίο, δημοκρατικό, πλουραλιστικό και κοσμικό κράτος». Η «Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου» είναι μία πρωτοβουλία πολιτών, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων, οι οποίοι υπογράφουν κοινή Διακήρυξη με θέσεις αρχών στο Κυπριακό. «Κοινός στόχος είναι μία ελεύθερη πατρίδα, χωρίς εδαφικούς και εθνοτικούς διαχωρισμούς».

Διακήρυξη Παγκύπριας Κινητοποίησης για την Ελευθερία της Κύπρου

 

Ειδική προβολή για τα 20 χρόνια από τον θάνατό του

Αφιέρωμα στον Ηλία Πετρόπουλο

Το ντοκιμαντέρ είναι του 2005, με τον Ηλία Πετρόπουλο να έχει «φύγει» από τη ζωή το 2003.

Το μοναδικό ντοκιμαντέρ της Καλλιόπης Λεγάκη «Ηλίας Πετρόπουλος: ένας κόσμος υπόγειος» θα προβληθεί σήμερα στις 20.00 στο Exile Room (Αθηνάς 12, Μοναστηράκι), με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατο του ιδιαίτερου αυτού διανοητή, αγωνιστή και συγγραφέα. Η Καλλιόπη κατάφερε όχι μόνο να την εμπιστευτεί ο Ηλίας μέσα σε λίγους μόνο μήνες πριν πεθάνει αλλά και να επιτρέψει εγγράφως να κινηματογραφήσει η ίδια τη στιγμή που η σύντροφός του Μαίρη Κουκουλέ ρίχνει τις στάχτες του στους υπονόμους του Παρισιού, «εκεί που ανήκει».

Το ντοκιμαντέρ είναι του 2005, με τον Ηλία Πετρόπουλο να έχει «φύγει» από τη ζωή το 2003. Ενας «αιρετικός ελληνολάτρης», ένας «τεχνίτης της διαστροφής» όπως τον έχουν χαρακτηρίσει, ένας καταγραφέας της ζώσας και μη ιστορίας. Ενας συλλέκτης λέξεων, εικόνων, εννοιών, που αν δεν υπήρχε ο ίδιος ίσως να είχαν χαθεί ή ξεχαστεί (όπως το λεξικό με τα καλιαρντά που έφτιαξε). Ενας ηθογράφος του υπόκοσμου, της υποκουλτούρας και των παραγνωρισμένων μειονοτήτων,

Η προβολή του ντοκιμαντέρ είναι μια πρωτοβουλία της Ενωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ (ΕΕΝ) και μετά θα ακολουθήσει συζήτηση με τους Καλλιόπη Λεγάκη, Μαίρη Κουκουλέ (συγγραφέας – ιστορικός – σύντροφος Ηλία Πετρόπουλου), Πάολα Ρεβενιώτη (συγγραφέας – ακτιβίστρια) και τον Γιώργο Ι. Αλλαμανή (συγγραφέας – μεταφραστής). Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ θα παρουσιάσει ο Γιάννης Μισουρίδης.

 

 https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-horos/423200_afieroma-ston-ilia-petropoylo